'താഴ്വരകളുടെ ആരവത്തില്‍ നഷ്ടപ്പെടുമ്പോഴും

കേള്‍ക്കുന്നു ഞാന്‍ ദൂരെയാ പ്രതിധ്വനി;

ക്ഷീണത്തിന്‍റെ തുരങ്കത്തിലൂടെ ഉഴറിയോടുമ്പോഴും,

കാണ്മാനാവായ്കിലും മഴക്കായ് തിരയുന്നു.

നേട്ടം നല്കുന്ന ഉത്തുംഗതകള്‍

അതിന്‍റെ ദൂതന്‍ വിട ചൊല്ലുമെന്ന് തോന്നുന്നു -

താഴേക്ക് ഇളം കാറ്റിറങ്ങും പോലെ!

അപ്പുറത്തായൊരു മൃദുശബ്ദം

ഹൃദയാഴത്തില്‍ മന്ത്രിക്കുന്നുണ്ട്,

ആവേശോജ്ജ്വലമായ ആരോഹണത്തിനായ്

നന്നായൊരുങ്ങിടാന്‍.

പലതാണ് പിന്നില്‍നിന്നെന്നെ

പിന്നാക്കം പിടിക്കുന്ന ബന്ധങ്ങളെങ്കിലും

മുന്നോട്ട് നീങ്ങാനാണെന്‍റെയാശ,

വിടചൊല്ലാനായ് തിരിഞ്ഞുനോക്കിടേണ്ടേ ഞാന്‍

കണ്ണീര്‍വഴിയും കണ്ണുകള്‍ പലതാണ്;

വികാരങ്ങളുടെ കുതിക്കും പ്രവാഹങ്ങളില്‍

ഒലിച്ചു പോകവേണ്ടല്ലോ ആ സ്വപ്നം,

കേഴുന്ന സ്വര തലങ്ങളില്‍ അലിഞ്ഞു തീരരുതല്ലോ

അജ്ഞാത ചക്രവാളത്തില്‍ നിന്നുള്ള മൃദുമന്ത്രണവും.

മാംസരക്തങ്ങളുടെ സഹജവാസനയാല്‍ ബന്ധിക്കപ്പെട്ടും,

മധുരവും തിക്തവുമായ സ്മൃതികളാല്‍ ഭാരപ്പെട്ടും;

ചിന്താക്കുഴപ്പത്തിന്‍റെയും വിസ്മൃതിയുടെയും ഈ താഴ്വാരത്തില്‍

സ്വതന്ത്രമായ പാറലിനായുള്ള പ്രതീക്ഷ മാഞ്ഞേ പോകുന്നു.

അപ്പോഴും, ഒരുമാത്ര ഞാന്‍ കാണുന്നു,

എന്‍റെ സ്വപ്നരാവുകളുടെ സ്വര്‍ഗ്ഗസുന്ദര ദീപ്തി,

പര്‍വ്വതങ്ങള്‍ക്കും മേലെയുള്ള,

താഴ്വരകളിലെ സങ്കടങ്ങള്‍ മാഞ്ഞേപോകുന്ന,

ഹൃദയാഭിലാഷങ്ങള്‍ പൂത്തുലയുന്ന

അനന്തവിഹായസ്സിനുമപ്പുറത്തെ

ആ ഭൂമിയിലേക്ക്

എന്നെ റാഞ്ചിയെടുക്കാന്‍

കഴുകനെപ്പോല്‍ താഴ്ന്നു പറക്കുന്നുണ്ട് പ്രത്യാശ.

അവിടെ പ്രതിധ്വനിക്കുന്നുണ്ട്,

താഴ്വരകള്‍ ഒരിക്കലും കേള്‍ക്കില്ലാത്തതാം

മധുരതരമാമൊരീണം;

സൂര്യന്‍റെ മൂന്നിരട്ടി തേജസ്സുള്ള

ഒരു ദര്‍ശനം;

ആകാശങ്ങളിലങ്ങിങ്ങ് വാഴുന്ന -

ലോകം മിഥ്യയെന്നെണ്ണുന്നൊരാനന്ദം,

അന്വേഷക ഹൃദയത്തെ തൈലം പൂശിയുണക്കും

സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്‍റെ നിത്യ സ്വര്‍ഗ്ഗം.

ശക്തമാണ്, ബലിഷ്ഠമാണ്

വിലങ്ങുകളും ചങ്ങലകളുമെങ്കിലും

അവയെ ഭേദിച്ചുപോലും

അവിടേക്കു ഗമിക്കാന്‍ ആശിക്കുന്നു ഞാന്‍.

ഒരു ദിനം -മന്ത്രിക്കുന്നെന്‍റെ ഹൃദയം-ഉറപ്പാണ്

ഉയരെവിദൂരതയില്‍ നിന്നുള്ള ഇടറിയ ശബ്ദം ഇല്ലാതാകിലും

അവസാന യാത്രക്കായ് ഊര്‍ജ്ജമുള്‍ക്കൊള്ളാനോതും,

സുഷുപ്ത ഹൃദയങ്ങളെപ്പോലും ഉണര്‍ത്താനുതകുംവിധം

വ്യക്തവും സമീപസ്ഥവുമായ കാഹളം;

ചങ്ങലകളും ചട്ടക്കൂടുകളും പൊളിച്ച്,

പൂര്‍ണ്ണ വീര്യത്തോടെ ഞാന്‍ പറന്നുയരും

എന്തെന്നാല്‍,

താങ്ങാനാവില്ലല്ലോ എനിക്കിനിയും

ആകാശത്തിന്‍റെ പാട്ടും ഉയരങ്ങളുടെ ചാരുതയും;

മയക്കുന്ന കൈകളാല്‍

ആനന്ദകരമായ വിസ്മൃതിയിലേക്ക് എന്നെയവയടുപ്പിക്കുന്നു;

എന്നാല്‍ നേരം പുലരുംമുമ്പേ

നിശാ ശലഭങ്ങള്‍ അപ്രത്യക്ഷമാകും മുമ്പേ

ഒരുവട്ടം കൂടി ആസ്വദിച്ചീടട്ടെ

ഞാനീമണ്‍പ്രദേശങ്ങളുടെ അമൃത്

സ്വരലയത്തിലുമൈക്യത്തിലും

മലകള്‍ പാടുന്നിടം

പൂക്കള്‍ ചിരിക്കുന്നിടം മുകിലുകള്‍ നൃത്തമാടുന്നിടം;

സൗന്ദര്യവും പ്രഭയുമുള്ള ആ ദേശത്തേക്ക്

നിത്യപര്‍വതങ്ങള്‍ വിളിക്കുന്നു,

പോകാന്‍ നേരമായി; അതിനാല്‍ പോകട്ടെ ഞാന്‍!