മതി

നമുക്കു മിഴികളടയ്ക്കാം.

ഇനി

നിശബ്ദമായൊരു പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍

ഉള്‍മിഴികള്‍ തെളിക്കാം.

കാണാം

കനിവു തേടുന്ന രോഗിയെ

കരുണ തേടുന്ന കരങ്ങളെ

ഉടല്‍ച്ചന്തയിലേയ്ക്കുള്ള പെണ്ണിനെ

നെറ്റിലിരതേടും പയ്യനെ

ആത്മഹത്യാ മുനമ്പിന്‍റെ

ആഴമളക്കും കമിതാക്കളെ.

തിമിരം വീണ മിഴികളാണിത്.

സഹോദരന്‍ എവിടെയെന്ന

ആ പഴയ ചോദ്യത്തില്‍

ചെവിക്കല്ലും ഉടഞ്ഞവര്‍.

പാതയോരങ്ങളില്‍

വിങ്ങുന്ന നെഞ്ചിലൊരീണവുമായി

മുറിവേറ്റവരുടെ മഹാനിരകള്‍.

കാലമേ കാലമേ

കനിവറ്റ കണ്ണിന്‍റെ കണ്ണാന്തളികളേ

വിരിയാനും പുഷ്പിക്കാനും

നിന്നിലിനിയൊരു യൗവ്വനമുണ്ടോ?

അണയ്ക്കാം

നിശബ്ദമായൊരു പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍

ഉള്‍മിഴികള്‍ തെളിക്കാം.

കാഴ്ചയില്‍ മനുഷ്യരിപ്പോള്‍

ചലിക്കുന്ന വൃക്ഷങ്ങളല്ല.

മനസ്സും മാംസവുമുള്ള മനുഷ്യര്‍.