ലിയോ പതിനാലാമൻ പാപ്പ പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെയും ഇരുപത്തിയൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിലെയും പാപ്പമാരുടെ സാമൂഹിക പഠനങ്ങളുടെയും പരിസമാപ്തിയും പുതുക്കലും പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഈ പേര് തിരഞ്ഞെടുക്കൽ തന്നെ, ആധുനിക കത്തോലിക്കാസഭയുടെ സാമൂഹിക സിദ്ധാന്തത്തിന്റെ മൂലക്കല്ലായ 1891-ലെ ലിയോ പതിമൂന്നാമൻ പാപ്പയുടെ വിപ്ലവകരമായ ചാക്രികലേഖനമായ റേരും നൊവാരമിനെ വ്യക്തമായി ഓർമ്മിപ്പിക്കുകയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പാസ്റ്ററൽ മുൻഗണനകൾ അതെ സാമൂഹിക പ്രതിബദ്ധത ഊന്നിപ്പറഞ്ഞ ഫ്രാൻസിസ് പാപ്പയുടെ പാരിസ്ഥിതികവും സിനഡൽ ഊന്നലുകളും പ്രതിധ്വനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ചരിത്രപരമായ അടിത്തറകൾ

പോപ്പ് ലിയോ പന്ത്രണ്ടാമൻ (1823–1829): പുനഃസ്ഥാപനവും പരിഷ്കരണവും.

നെപ്പോളിയൻ ഭരണത്തിനുശേഷം പാപ്പൽ രാജ്യങ്ങളുടെ പുനഃസ്ഥാപനവും അൾട്രാകൺസർവേറ്റീവ് സഭാ നയങ്ങളുടെ ഏകീകരണവും അടയാളപ്പെടുത്തിയ 1823 സെപ്റ്റംബർ 28 മുതൽ 1829 ഫെബ്രുവരി 10 വരെ പോപ്പ് ലിയോ പന്ത്രണ്ടാമൻ (ആനിബാലെ ഡെല്ല ഗെംഗ) ഭരിച്ചു. റോമൻ സ്ഥാപനങ്ങളിൽ വിദ്യാഭ്യാസം നേടുകയും 1816-ൽ കർദ്ദിനാളായി ഉയർത്തപ്പെടുകയും ചെയ്ത അദ്ദേഹം കർശനമായ ധാർമ്മികവും അച്ചടക്കപരവുമായ പരിഷ്കാരങ്ങൾക്കായി നിർബന്ധിച്ചു, പൗരസ്വാതന്ത്ര്യങ്ങൾ പോലും പരിമിതപ്പെടുത്തി, പാപ്പ രാജ്യങ്ങൾക്കുള്ളിൽ വൈദിക അധികാരം ശക്തിപ്പെടുത്തി. അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ആറ് എൻസൈക്ലിക്കലുകൾ, ആധുനിക അർത്ഥത്തിൽ സാമൂഹ്യനീതിയിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നില്ലെങ്കിലും, കൂടുതൽ സംഘടിത ക്യൂറിയയ്ക്ക് അടിത്തറയിട്ടു, ആത്മീയവും കാലികവുമായ ശക്തിയായി സഭയുടെ സ്വയം മനസ്സിലാക്കൽ വ്യക്തമാക്കുകയും ചെയ്തു.

ആധുനിക പാപ്പസിയിലൂടെയുള്ള തുടർച്ച

ലിയോ പതിമൂന്നാമൻ മുതൽ ഫ്രാൻസിസ് വരെ: സാമൂഹിക സിദ്ധാന്തത്തിന്റെ പരിണാമം

ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ, ലിയോ പതിമൂന്നാമൻ ആദ്യം പറഞ്ഞ സാമൂഹിക തത്വങ്ങൾ പുതിയ സാമ്പത്തിക രാഷ്ട്രീയ യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളിൽ പ്രയോഗിക്കപ്പെട്ടു. പയസ് പതിനൊന്നാമൻ മാർപാപ്പയുടെ സബ്‌സിഡിയറിറ്റിക്ക് ഊന്നൽ നൽകിയത്, ജോൺ ഇരുപത്തിമൂന്നാമൻ്റെ മനുഷ്യാവകാശങ്ങൾക്കായുള്ള വാദവും (പേസ് ഇൻ ടെറിസ്, 1963), പോൾ ആറാമൻ്റെ വികസന നീതിയെക്കുറിച്ചുള്ള പഠിപ്പിക്കലും (പോപ്പുലോറം പ്രോഗ്രെസിയോ, 1967) എല്ലാം റെറം നൊവാരത്തിൻ്റെ അടിത്തറയിൽ നിർമ്മിച്ചതാണ്.

• ലൗദാത്തോ സി’ (24 മെയ് 2015): പാരിസ്ഥിതിക പരിവർത്തനത്തിനായുള്ള ഒരു ആഹ്വാനം, സൃഷ്ടിയെ പരിപാലിക്കുന്നതിനെ സാമൂഹിക നീതിയുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുകയും പരിസ്ഥിതി കാര്യനിർവ്വഹണത്തോടൊപ്പം “ദരിദ്രർക്കുള്ള മുൻഗണനാ ഓപ്ഷൻ” ഊന്നിപ്പറയുകയും ചെയ്യുന്നു.

• ഫ്രാറ്റെല്ലി തൂത്തി (3 ഒക്ടോബർ 2020): മനുഷ്യ സാഹോദര്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു എൻസൈക്ലിക്കൽ, സംസ്കാരങ്ങളിലും മതങ്ങളിലും ഐക്യദാർഢ്യം പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു, കൂടാതെ ഓരോ വ്യക്തിയും ദൈവത്തിൻ്റെ പ്രതിച്ഛായ വഹിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് ആവർത്തിക്കുന്നു, വ്യാവസായികവൽക്കരണത്തിൻ കീഴിലുള്ള മനുഷ്യൻ്റെ അന്തസ്സിനോടുള്ള ലിയോ പതിമൂന്നാമൻ്റെ ശ്രദ്ധയും ധാർമിക ക്രമത്തിൽ ലിയോ പന്ത്രണ്ടാമൻ മാർപാപ്പയുടെ നിർബന്ധവും പ്രതിധ്വനിക്കുന്ന ഒരു ദർശനം.

ലിയോ പതിനാലാമൻ മാർപ്പാപ്പയുടെ തിരഞ്ഞെടുപ്പ്: ഒരു പുതിയ അധ്യായം.

2025 മെയ് 9-ന്, കർദ്ദിനാൾ റോബർട്ട് ഫ്രാൻസിസ് പ്രെവോസ്റ്റ് റോമിലെ 267-ാമത് ബിഷപ്പായി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെടുകയും ലിയോ പതിനാലാമൻ എന്ന പേര് തിരഞ്ഞെടുക്കുകയും ചെയ്തു. ആദ്യത്തെ അമേരിക്കൻ പോപ്പും പെറുവിലെ മുൻ മിഷനറിയും എന്ന നിലയിൽ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലം ആഗോള പാസ്റ്ററൽ അനുഭവത്തെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു. "ലിയോ" എന്ന അദ്ദേഹത്തിന്റെ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് ലിയോ പന്ത്രണ്ടാമന്റെ സാമൂഹിക നീതിയുടെ പൈതൃകത്തെ മനഃപൂർവ്വം വിളിച്ചോതുന്നതിനൊപ്പം ലിയോ ഒന്നാമന്റെ നയതന്ത്ര നേതൃത്വത്തെയും ബ്രദർ ലിയോയുടെ ഫ്രാൻസിസ്കൻ മാതൃകയെയും ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു എന്ന് വത്തിക്കാൻ ന്യൂസ് പ്രസ്താവന എടുത്തുകാണിച്ചു.

ഈ പേര് തൊഴിലാളികളുടെ അവകാശങ്ങൾ, പാർശ്വവൽക്കരിക്കപ്പെട്ടവരുമായുള്ള സംഭാഷണം, പാരിസ്ഥിതിക ഉത്തരവാദിത്തം എന്നിവയിൽ തുടർച്ചയായ ഊന്നൽ നൽകുന്നതിനെ സൂചിപ്പിക്കുന്നുവെന്നും ഫ്രാൻസിസിന്റെ ചാക്രികലേഖനങ്ങളെ പ്രതിധ്വനിപ്പിക്കുന്നുവെന്നും ഇരുപത്തിയൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിലെ റെറം നൊവാരമിന്റെ തത്വങ്ങളോടുള്ള സുസ്ഥിരമായ പ്രതിബദ്ധതയിലേക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടുന്നുവെന്നും എപി ന്യൂസിന്റെ ഒരു വിശകലനം അഭിപ്രായപ്പെട്ടു.

ലിയോ പതിനാലാമൻ പാപ്പായിലുള്ള സാധ്യതകൾ

ഫ്രാൻസിസിന്റെ സിനഡൽ ഭരണ മാതൃക മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോകാനും, മതാന്തര സംഭാഷണം കൂടുതൽ ആഴത്തിലാക്കാനും, കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനം, സാമ്പത്തിക അസമത്വം, കുടിയേറ്റം തുടങ്ങിയ ആഗോള വെല്ലുവിളികളെ അഭിസംബോധന ചെയ്യാനും ലിയോ പതിനാലാമൻ സാധിക്കും . അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആദ്യ ലോകത്തോടുള്ള സംഭാഷണം തന്നെ "നിങ്ങൾക്കെല്ലാവർക്കും സമാധാനം!" എന്ന് തുടങ്ങിയാണ് എന്നത് ആന്തരികവും ബാഹ്യവുമായ സഭാ സംഘർഷങ്ങൾക്കിടയിലുള്ള ഐക്യത്തെയും ഇടപെടലിനെയും ഉടനടി അടിവരയിട്ടു.

പുനഃസ്ഥാപനത്തിൽ നിന്ന് നവീകരണത്തിലേക്ക്

ലിയോ പന്ത്രണ്ടാമന്റെ പുനഃസ്ഥാപന പാപ്പയിൽ നിന്ന്, ലിയോ പതിമൂന്നാമന്റെ സാമൂഹിക മജിസ്റ്റീരിയത്തിലൂടെ, ഫ്രാൻസിസിന്റെ പാരിസ്ഥിതികവും സാഹോദര്യപരവുമായ ദർശനത്തിലേക്കുള്ള പുരോഗതി ലിയോ പതിനാലാമനിൽ അതിന്റെ ഏറ്റവും പുതിയ ആവിഷ്കാരം കണ്ടെത്തുന്നു. ധാർമ്മിക ക്രമം, സാമൂഹിക നീതി, സൃഷ്ടിയെക്കുറിച്ചുള്ള കരുതൽ എന്നിവയുടെ നൂലുകൾ ഒരുമിച്ച് നെയ്യുമെന്ന് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭരണകാലം നമുക്കു മുൻപിൽ വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നു, ഓരോ പേപ്പൽ കാലഘട്ടവും അതിന്റെ മുൻഗാമികളുടെ പൈതൃകങ്ങൾ അവകാശപ്പെടുകയും പുനർവ്യാഖ്യാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുവെന്ന് ഇത് തെളിയിക്കുന്നു. ലിയോ പതിനാലാമൻ പാപ്പ സഭയെ മുന്നോട്ട് നയിക്കുമ്പോൾ, റേരും നൊവേരുമിന്റെ "പുതിയ കാര്യങ്ങൾ" നിർണായകമായി തുടരുന്നുവെന്നും മനുഷ്യ അന്തസ്സിനും ഐക്യദാർഢ്യത്തിനുമുള്ള നിലനിൽക്കുന്ന ആഹ്വാനത്താൽ നയിക്കപ്പെടുന്നുവെന്നും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പേരും പ്രാരംഭ പ്രവർത്തനങ്ങളും സ്ഥിരീകരിക്കുന്നു.